Το εν λόγω θέμα είναι η δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων ανηλίκων στο διαδίκτυο. Κάτι δυστυχώς πάρα πολύ κοινό στις ημέρες μας.
Και ερχόμαστε αντιμέτωποι με το εξής θέμα: Το σχολείο θα συμμετέχει σε κάποια δραστηριότητα μαζί με άλλα σχολεία, και επειδή θα υπάρξει βιντεοσκόπηση και φωτογράφηση κατα την διάρκεια του παιχνιδιού, ενημερώνει τους γονείς οι οποίοι ρητώς έχουν δηλώσει πως δεν επιτρέπουν την δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων των ανήλικων τέκνων τους στο διαδίκτυο, ότι τα παιδιά τους δεν μπορούν να συμμετέχουν στην συγκεκριμένη εκδρομή-δραστηριότητα! Τόσο ωμά! Ενσυναίσθηση; Προφανώς και τους είναι παντελώς άγνωστη λέξη. Περιθωριοποίηση; Όσο δεν φαντάζεστε!
Ο δε γονιός όμως επικοινωνεί με την πρωτοβάθμια απο όπου λαμβάνει μια χλιαρή απάντηση του τύπου οτι έχει παλιώσει πλέον αυτό το θέμα, και πως έχουν πει επανειλημμένα πως μπορεί η φωτογράφηση να γίνει με πλάτη, ή με τέτοιο τρόπο ώστε να μην διακρίνονται τα μικρά προσωπάκια. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτό να αφήσεις μαθητές εκτός δραστηριότητας λόγω του ότι θέλουν κάποιοι να προχωρήσουν σε βιντεοσκόπηση και ανάρτηση στο διαδίκτυο.Θα πρέπει, όπως μας είπαν, να υπάρξει συννενόηση μεταξύ όλων των δασκάλων ώστε να λυθεί αυτό το θέμα. Όλα αυτά στην θεωρία όμως!
Γιατί στην πράξη, όταν το θέσαμε το ζήτημα στην εν λόγω διευθύντρια, η απάντηση που λάβαμε ήταν άκρως αποστομοτική. Ναι μεν θα ενημερώσει τα υπόλοιπα σχολεία, ΑΛΛΑ την ώρα των παιχνιδιών το παιδί μου θα πρέπει να το χω ενημερώσει εγώ απο το σπίτι οτι ΔΕΝ θα συμμετέχει στα παιχνίδια διοτι αυτά θα βιντεοσκοπηθούν! Γιατί πολύ απλά, έχει την συγκατάθεση των υπολοίπων γονέων (5 στον αριθμό οι συγκαταθέντες και 2 εμείς που αρνούμαστε), οπότε ότι γουστάρει κάνει. Και μετά έρχονται αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι να μας μιλήσουν για απαξιωτικές συμπεριφορές, για bulling και να μας κουνήσουν και το δάχτυλο! Και εκείνο που με εξοργίζει ακόμη περισσότερο, είναι το γεγονός οτι δεν υπάρχει ρε καμία νομοθεσία που να με στηρίζει, καμία νομοθεσία που να προστατεύει τα ανήλικα απο όλη αυτή την επιδειξιομανία των ενηλίκων. Γιατί για επιδειξιομανία μιλάμε εγκληματική εις βάρος των ίδιων μας των παιδιών. Μόνο αηδία μπορώ να νιώσω με όλη αυτή την αντιμετώπιση, ειδικά απο ανθρώπους οι οποίοι υποτίθεται οτι έχουν τα παιδιά μας στην αγκαλιά τους για να τους διδάξουν καλοσύνη, ενσυναίσθηση, ευγένεια......αμ πως.....πέρασε και δεν ακούμπησε.
